the NachtKabarett
For the original article, click here.
Tekst i zawartość strony autorstwa © Nicka Kushnera, o ile nie zaznaczono inaczej
Tekst przetłumaczony przez Dominikę Wiciak
Manson stwierdził kiedyś, że nagrywając album Smells Like Children chciał stworzyć dziecięcy album dla dorosłych, obrazując pokolenie lat siedemdziesiątych XX wieku – jego pokolenie – a także przedstawiając w dwojaki sposób czarne charaktery z dziecięcych bajek, które według niego są o wiele bardziej złowrogie, niż zostało to przedstawione w oryginale. Można to zobaczyć na przykładzie bajek braci Grimm, które należą do najbardziej uwielbianych przez dzieci, ale jednocześnie są niesamowicie mroczne, wypełnione złem i motywami kanibalistycznymi.
|
|
Willy Wonka był jedną z postaci, którymi Manson najbardziej fascynował się podczas nagrywania zarówno płyty Portrait of an American Family jak i Smells Like Children. Z jednej strony Wonka to na pewno wspaniały towarzysz zabaw. Z drugiej jednak może być postrzegany również jako pstrokaty facecik, oferujący niesamowite, ale równocześnie ułudne uciechy. Za jego kolorową i otwartą osobowością stoją o wiele bardziej mroczne motywy.
By znaleźć nawiązania do Willego Wonki w twórczości Mansona nie trzeba daleko szukać. Wspomnieć można tutaj chociażby teledysk do utwory Dope Hat. To surrealistyczna, wyjęta wprost z dziecięcego koszmaru wersja Fabryki Czekolady Wonki. Podobne nawiązania znaleźć można również w tekstach utworów (wiele z nich zostało przerobionych lub całkowicie usuniętych z powodu naruszenia praw autorskich). Samo logo Mansona stylizowane jest na parodię logo i czcionki używanych przez Wonkę.
Logo Marilyna Mansona pojawiające się na naklejkach i innych towarach pochodzących z przełomu lat 1993/1994. Jak widać mocno inspirowane było symbolem używanym przez southern-rockowy zespół Lynyrd Skynyrd, który również wykorzystał obraz czaszki ze skrzyżowanymi kośćmi.
