the NachtKabarett
For the original article, click here.
Κείμενα και περιεχόμενο © Nick Kushner Εκτός αν σημειώνεται σε διαφορετική περίπτωση
Μετάφραση; Μουτάφης Πασχάλης
Ένα μέρος της ιστορίας που δημιουργεί ο Manson στον δίσκο Holy Wood, παρουσιάζεται με τέτοιο τρόπο ώστε να τίθεται ως αφηγητής ο 'Adam Kadmon', που στην παράδοση της Καμπάλα είναι ο Αδάμ στον Κήπο της Εδέμ, ο πρώτος άνθρωποςΈνα μέρος της ιστορίας που δημιουργεί ο Manson στον δίσκο Holy Wood, παρουσιάζεται με τέτοιο τρόπο ώστε να τίθεται ως αφηγητής ο 'Adam Kadmon', ο οποίος στην παράδοση της Καμπάλα θεωρείται ο αντίστοιχος ο Αδάμ στον Κήπο της Εδέμ, ο πρώτος άνθρωπος.
Το άλμπουμ χωρίζεται σε τέσσερα μέρη τα οποία οριοθετούνται αναμεταξύ τους με ένα γράμμα, τα οποία ενωμένα σχηματίζουν την λέξη "ADAM", ενώ κάτι αντίστοιχο συναντάμε και στην ιστοσελίδα MarilynManson.com την περίοδο εκείνη. Στο πρόσωπο του Adam Kadmon βρίσκουμε αρκετές αναφορές στο απόκρυφο, την αλχημεία και την Καμπάλα στις οποίες θα αναφερθούμε συντετμημένα παρακάτω. Ο Manson, ως Adam Kadmon, αναφέρεται στην υποκριτική στάση του κόσμου όσον αφορά την λατρεία μιας νεκρής θρησκείας, της φανατισμένο προσκύνημα της διασημότητας, και με αυτό το ερέθισμα θέτει ως στόχο του την κήρυξη μιας "επανάστασης" με στόχο την αλλαγή των αξιών αυτών. Ο Adam Kadmon εκφράζει σε ένα επίπεδο την αφέλεια και την αθωότητα ενός παιδιού που βλέπει τον κόσμο υπο το πρίσμα της αντικειμενικότητας, ένα εγχείρημα δύσκολο στην πράξη καθώς αποτελεί μέρος του του κόσμου αυτού.
Αναφερόμενοι στο στιχουργικό μέρος του δίσκου, ο Adam Kadmon αναφέρεται έμμεσα στον στοίχο «The atom of Eden, was the bomb», στο κομμάτι "Cruci-Fiction in Space". Η αναφορά έχει να κάνει με ένα είδος "συγγένειας" του "ατόμου" με τον "Αδάμ". Αναλυτικότερα πάνω σε αυτό, η συγγένεια διεξάγεται επίσης στο πλαίσιο της Καμπάλα, όπου ο Αδάμ της Παλαιάς διαθήκης αποτελεί αλληγορία για τη δημιουργία του πρώτου «άτομου», της πρώτης λίθου που τοποθετήθηκε στο χτίσιμο του σύμπαντος θα μπορούσαμε να πούμε. Παραμένοντας στον ίδιο στοίχο "The atom of Eden, was the bomb" εφόσον όπου άτομο εννοούμε τον Αδάμ συνεπάγεται πως στο δεύτερο μέρος του στοίχου ο "Αδάμ της Εδέμ" είναι η "βόμβα". Το λεκτικό και σημασιολογικά πολύπλοκο αυτό σχήμα αποτελεί με την σειρά του μια μεταφορική προσέγγιση με διττή σημασιολογική υπόσταση η οποία υφίσταται όπου ο Manson ως Adam ορίζεται να καταστρέψει τον κόσμο εκείνων που τον έχουν καταπιέσει σε όλη την διάρκεια της ζωής του. Στην ουσία, ο χαρακτήρας του Adam αποτελεί την γέννηση του προαναφερόμενου "Τρίπτυχου" που αποτελείται από τους δίσκους Holy Wood, Mechanical Animals και Antichrist Svperstar . Ο Adam είναι το αντίστοιχο του Omega, του χαρακτήρα που συναντάμε στον δίσκο Mechanical Animals, που στην ουσία αποτελεί την εξέλιξη του Adam Kadmon. Η μεταξύ τους συσχέτιση υφίσταται και σε άλλα δημιουργήματα, όπως στην Αποκάλυψη του Ιωάννη στην Καινή Διαθήκη:
Είμαι το Άλφα και το Ωμέγα, η αρχή και το τέλοςΑποκάλυψη 1:08
Όπως συζητήθηκε νωρίτερα εντός του τμήματος, το “Δέντρο της Ζωής” είναι ένα διάγραμμα, ένας μικρόκοσμος, που συμβολίζει την πρόοδο κάποιου που ασχολείται με την Καμπάλα ή την επιστήμη της αλχημείας. Η πρόοδος αυτή χωρίζεται σε τέσσερις τομείς ή αλλιώς τέσσερις κόσμους. Του Κόσμου της Δράσης, του Σχηματισμού, της Δημιουργίας και τέλος, του Κόσμου των Αρχέτυπων. Καθένα από αυτά αντιπροσωπεύει ένα επίπεδο εξέλιξης Όπως παρουσιάστηκε νωρίτερα, το “Δέντρο της Ζωής” παρομοιάζεται με το ανθρώπινο σώμα. Οι κόσμοι των κατώτερων επίπεδων εμπεριέχουν μια πυκνότητα και έναν απτό ρεαλισμό καθώς αντιπροσωπεύουν τις κατώτερες αισθήσεις και τις κοινές καταστάσεις της ύπαρξης- όπως ακριβώς συμβαίνει και με το ανθρώπινο σώμα. Αντιθέτως στα υψηλότερα επίπεδα του σώματος συναντάμε τους ανώτερους κόσμους, τους πιο αιθέριους και πνευματικούς, ακριβώς όπως το Κέτερ, που αποτελεί την ανώτερη κατάσταση Sephirah, η οποία στην απεικόνιση του σώματος τοποθετείται ακριβώς πάνω από το κεφάλι, αντιπροσωπεύοντας την κοντινότερη δυνατή κατάσταση της συνύπαρξης με το “Θείο”. Συμπτωματικά με το θέμα, ο καθένας απ τους κόσμους αυτούς αντιπροσωπεύεται με ένα γράμμα από το βιβλίο «Το Τετραγράμματον», IHVH (βλ. παρακάτω) ή αντίστοιχα, με καθένα από τα γράμματα της λέξης “ADAM”, για να αναπαριστά κάθε στάδιο της εξέλιξης.
Οι τέσσερις αυτοί κόσμοι αναπαριστούν απλώς τα στάδια μίας πνευματικής εξέλιξης ή μεταμόρφωσης. Το Δέντρο της Ζωής αποτελεί ένα ακόμα δείγμα αναπαράστασης στο οποίο τα στάδια οριοθετούνται περαιτέρω. Όπως κάθε κόσμος, έτσι και το κάθε στάδιο του μετασχηματισμού φέρει το καθένα τα δικά του εμπόδια που πρέπει να ξεπεραστούν, ακριβώς όπως τα καθημερινά προβλήματα που φέρει ο καθένας απο εμάς στην καθημερινότητά του. Το διάγραμμα αυτό στον δίσκο Holy Wood αποτελεί με την σειρά του μια ακόμα αναπαράσταση του συνεχούς πνευματικού μετασχηματισμού, που αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της τέχνης του Manson.
"Όταν ένας κόσμος τελειώνει κάτι άλλο Αρχίζει. Αλλά χωρίς κραυγές...." Οι τέσσερις κόσμοι της Καμπάλα, όπως παρουσιάζονται στο φυλλάδιο του Holy Wood. |
Το δέντρο της ζωής και οι αντιστοιχίες των τεσσάρων κόσμων της Καμπάλα. Στα δεξιά, απεικόνηση της κατ εξακολούθηση επέκτασης απο το ένα "Δέντρο" πάνω στο άλλο. Από το 'A Garden Of Pomegranates' του Israel Regardie |
Το Δέντρο της Ζωής παρουσιάζεται συχνά να φέρει ανθρώπινη μορφή με την επωνυμία Adam Kadmon ή και ως "άνθρωπος εξ ουρανού", ενώ εμπεριέχονται μέσα του όλες οι ψυχές, τα πνεύματα, και διάνοιες από κάθε σημείο του κόσμου» (απόσπασμα από το βιβλίο «Το Δέντρο της Ζωής» το Israel Regardie).
Όσον αφορά την εξέλιξη και τις οριοθετήσεις αυτών των κόσμων, σύμφωνα με το Δέντρο της Ζωής, "Η ολότητα του Sepheroth στον Αρχετυπικό Κόσμο καταλαμβάνει το υψηλότερο επίπεδο πνευματικής συνείδησης, την πρώτη εμφάνιση συνείδησης από τον Ain Soph ("The Limitless", ένα συνώνυμο του Θεού - Σημείωση από τον NK). Καθώς η διαδικασία της εξέλιξης συνεχίζεται, ο Adam Kadmon προβάλλει σταδιακά τον εαυτό του εντός της πυνκότητας της ύλης, ενώ η ενότητα του υφίσταται διάσπαση και αντικατοπτρίζεται σε πολλές πτυχές, σχηματίζοντας τον Δημιουργικό Κόσμο. Σε αυτόν τον κόσμο, το σχέδιο που περιέχεται στη δημιουργική φαντασία του Macroprosopus επεξεργάζεται ακόμη περισσότερο, με τους ξεχωριστούς σπινθήρες ή τις ιδέες να ντυθούν με αυτήν την κατάσταση της λεπτής ουσίας που είναι κατάλληλη για αυτήν τη σφαίρα. Και εδώ, αναπτύσσεται ένα πλήρες Δέντρο της Ζωής μέσω προβληματισμού. Από τον Δημιουργικό Κόσμο, το Δέντρο προβάλλεται σε ένα τρίτο επίπεδο, ο Διαμορφωτικός Κόσμος, όπου οι φανταστικές ιδέες του Λόγου, οι πνευματικοί μονοαδικοί σπινθήρες που είναι ήδη ντυμένοι με τη λεπτή ψυχική ουσία του Δημιουργικού Κόσμου, διαμορφώνονται σε συγκεκριμένες συνεκτικές οντότητες, τα αστρικά μοντέλα που δημιουργούν ή χρησιμεύουν ως σταθερά θεμέλια του φυσικού κόσμου. Ο Φυσικός Κόσμος είναι το τέταρτο και τελευταίο επίπεδο, καθώς η κρυσταλλοποιημένη προβολή του Διαμορφωτικού Κόσμου είναι η σύνοψη και συγκεκριμένη αναπαράσταση όλων των ανώτερων κόσμων."
Η κεντρική ιδέα αυτού συσχετίζεται και με την έννοια που τέθηκε παραπάνω, "Όλα τελειώνουν όταν τα επτά γίνονται ένα", με την επερχόμενη ολοκλήρωση.
Δεξιά; Adam Kadmon: Το Ανδρόγυνο. Μια συσχέτιση που προσθέτει μια άλλη διάσταση στην ταύτηση του Manson με τον χαρακτήρα του Adam και του Άνδρογυνου / Ερμή. Η εικόνα προέρχεται απο το Book II: 'Theology' of Isis Unveiled της H.P. Blavatsky, Ρωσίδα μυστικιστής του 19ου αιώνα, την οποία ο Manson έχει κατονομάσει ως έμπνευση για πολλές απο τις θεματικές αναφορές του Holy Wood, αναφερόμενος συγκεκριμένα στο γνωστότερο της έργο The 'Secret Doctrine'. |
Alchemy & Mysticism: The Hermetic Museum του Alexander Roob"Τα δέκα Σεφιρώθ όχι μόνο σχηματίζουν το κοσμικό σώμα του πρώτου ανθρώπου, τον Adam Cadmon, φερόμενο τριλων άνω εγκέφαλικών θαλάμων και τα επτά άκρων, αλλά σύμφωνα με τις διδασκαλίες του Isaac Luria, μεμονωμένα έκαστο Σεφίρα αποτελεί επίσης αντανάκλαση του μυστικιστικού προσώπου, τονίζοντας μια συγκεκριμένη πτυχή. Το ανώτερο Σεφίρα, ο Kether, ονομάζεται "Ο Ανεκτικός", "Αγιασμένο γήρας" ή "Αστέρι του Σύμπαντος". σύμφωνα με τον Zohar, σε αυτόν εξαρτάται η ζωή όλων των πραγμάτων, και από την καμπύλη του κρανίου του, η δροσιά ρέει αδιάκοπα προς στο κατώερο επίπεδο του ουρανού: το Νέκταρ των Ροσιουριών, ο Υδράργυρος των Φιλοσόφων."
"C. Knorr von Rosenroth, Kabbala denudata, Sulzbach, 1684"
Για περισσότερα σχετικά με τον Adam Kadmon και την Αλχημεία, μπορείτε να διαβάσετε το άρθο του The NACHTKABARETT TheLambOfGod.com
Αντίστοιχα, το τέταρτο και τρίτο κεφάλαιο του Holy Wood (In The Shadow Of The Valley Of Death)
""Η ουράνια εξέγερση του αλαζονικού Λούσιφερ και η επακόλουθη εξόρία του στη σκοτεινή άβυσσο η οποία οδήγησε και η πτώση του Αδάμ, αποτελούν το επίκεντρο της Ερμητικής Φιλοσοφίας, καθώς αυτές οι δύο κοσμικές καταστροφές παρήγαγαν το "πρωταρχικό" χάος των στοιχείων, το οποίο αποτελεί το αρχικό υλικό για το Έργο."
"Ο καλλιτέχνης αντιμετωπίζει το υπεράνθρωπο καθήκον να επαναφέρει αυτό το «σκοτεινό κομμάτι» στην αρχική του επουράνια κατάσταση μέσω της πλήρους εξάχνωσης. Είναι σαφές ότι η Γη δημιουργήθηκε εξ αρχής από τον Θεό ολοκληρωμένη και πλήρης, ομοίωςμε τη φύση και την αρετή της Φιλοσοφικής Λίθου (...). Όταν ο άνθρωπος εξέπεσε, ο Θεός οργίστηκε και κατάραστηκε..."
'Η Κοκκινη Γη' (Το όνομα Αδάμ προέρχεται απο την Εβραϊκή λέξη Adama, που σημαίνει 'Κόκκινη γή'.'
" [..] κατέστρεψε τις εγγενείς αναλογίες του, μετέτρεψε την ομοιογένεια σε ετερογένεια και την διάβρωσε λαμβάνοντας τα στοιχεία σε μια επιθετική σύμπλεξη υλικού, έχοντας ως ακόλουθο τη διαφθορά και το θάνατο (Julius Sperber: Deutsches Theatrum Chemicum II, Νυρεμβέργη, 1730)."
Σύμφωνα με τον μύστη του 17ου αιώνα, Jacob Böhme, η αλαζονεία του Λούσιφερ υποκίνησε την οργή του Θεού, και ως αποτέλεσμα «η γλυκιά αγάπη, που προέκυψε στον κεραυνό της ζωής (...) έγινε ένα κεντρί του θανάτου. ο πηλός έγινε ένα σκληρό πλέξιμο από πέτρες, ένα σπίτι δυστυχίας (Böhme, Aurora, 1612)"
Σύμφωνα με τις Καμπαλιστικές διδασκαλίες των Paracelsus και Böhme, η πτώση του Αδάμ έφερε μαζί του την πτώση του ανθρώπου από μια πρωτότυπη εσωτερική ενότητα, στον εξωτερικό κόσμο των αντιθέτων:
Ο Ur-Adam ήταν ανδρόγυνο: [δηλαδή] Ήταν τόσο άρρεν όσο και θυλή (...)
...Μια σπάνιας μορφής "ράτσα". Θα μπορούσε να γεννήσει παρθενογενετικά κατά βούληση (...) ενώ η διάπλαση του του επέτρεπε να διαπερνά μέσα απο δέντρα και πέτρες..
"Δύναται να εντοπίσει την Φιλοσοφική Λίθο με την ίδια ευκολία που θα εντόπιζε μια κοινή οικοδομική πέτρα.' (Böhmee, Vom dreyfachen Leben, Άμστερνταμ, 1682)
"Η θηλυκότητα που ήταν απαραίτητη στον Αδάμ, του αφαιρεθεί κατα τη διάρκεια του ύπνου, αποτελούσε την ουράνια σύζυγός του Σοφία (σημ. η έννοια της σοφίας ως χαρακτηριστικό). Ο Blake την αποκαλεί "Προέλευση"'
"Ο Αδάμ "οραματιζόμενος" την ύπαρξη του εκπεσούσσα του φυσικού κόσμου, απόλλυται του αστρικού σώματος του για την σαρκική "προνύμφη", εγκαταλείπεται από τη σύντροφο και μήτρα του όντας πλέον μια υπάρξη ανάλογη της σκιάς, ένα φάντασμα.""Το υψηλό επίπεδο αφαίρεσης των ιδεών του Jacob Böhme και η παραισθησιολογική γλωσσική του μορφή ενέπνευσαν αρκετές σειρές εικονογραφήσεων από τον θεόσοφιστή Dioysos A. Freher (1649-1728), τις οποίες ο Blake έθεσε ισάξιες των εικονογραφικών ανακαλύψεων του Michelangelo ."
"Το δεύτερο σύμβολο του Ζωροαστρισμού ήταν το Senemira - η Κακή Αρχή, που αντιπροσωπεύεται από το γράμμα Άλφα μέσα σε έναν κύκλο που περιβάλλεται από ένα πεντάγραμμα το οποίο τονίζεται από κεραυνούς"The Complete Book Of Amulets & Talismans της Migene González-Wippler
"Ο Ζωροάστρης ή Ζαρατούστρας (γ. 628-551 π.Χ.) ήταν Ιρανικής καταγωγής θρησκευτικός ηγέτης και μεταρρυθμιστής, ιερέας και ιδρυτής του Ζωροαστρισμού, ή αλλιώς Παρσιάμ όπως κατονομάζεται στην Ινδία. Όπως ο Μωυσής και ο Ερμής ο Τρισμέγιστος (βλέπε TRISMEGISTUS ), Ο Ζωροάστρης θεωρούνταν από τους αναγεννησιακούς φιλόσοφους ως έναν από τους σπουδαιότερους πνευματικούς διδασκάλους του κόσμου - the prisci theogici - έχοντας θέσει όμοιες διδασκαλίές με αυτές του Χριστού"The Tree Of Life του Israel Regardie
Σύμφωνα με την Ελληνική μυθολογία, οι Ώρες λατρεύονταν ως θεότητες των καιρών και αποτελούσαν τους θεϊκούς μετρητές του χρόνου. Η κάθε μία απο τις 12 συνδέονταν με μια διαφορετική ώρα της ημέρας,σε σχέση με την κίνηση του ήλιου στον ουρανό, τη χρονική περίοδο μεταξύ λίγο πριν την ανατολή έως τις τελευταίες στιγμές μετά το ηλιοβασίλεμα, ενώ πιστεύονταν πως συνόδευαν τον Ήλιο, ο οποίος οδήγησε το χρυσό άρμα του σε όλο τον ουρανό, χωρίζοντας την ημέρα από τη νύχτα.
Οι τέσσερις Ώρες τις οποίες χρησιμοποίησε ως αναφορά ο Manson κατά τη διάρκεια του Holy Wood πρόσθεσαν ένα ακόμη στοιχείο στον ήδη πολύπλευρο χαρακτηρα του Adam Kadmon. Δεν αναφερόμαστε πλέον μόνο στον Αδάμ όπως αυτός περιγράφεται στην Καμπάλα, και στην αντιπροσωπευτική απτή μορφή του Δέντρου της Ζωής. Το όνομά του πλέον αποτελούσε και ένα αρκτικόλεξο, των οποίων οι χαρακτήρες ήταν δομημένοι απο τις Ώρες που εξυπηρετούσαν περισσότερο το δημιουργικό όραμα του Manson. Συγκεκριμένα, πρόκειται για τις εξίς τέσσερις:
ΑΝΑΤΟΛΗ - Η ώρα της ανατολής
ΔΥΣΗ - Η ώρα του ηλιοβασιλέματος
ΑΡΚΤΟΣ - Η ώρα του τελευταίου φωτός
ΜΕΣΕΜΒΡΙΑ - Η ώρα του μεσημεριού
"Και οι τέσσερις χαιρετήθηκαν απο τις δώδεκα Ώρες, τις κόρες του Χρόνου, τριπλασιάζοντας τον φλογερό θρόνο των κουρασμένων ηνιόχων σε μια δακτύλιο, υπηρετών του Ηλίου που βρίσκονταν στο αστραυτερό άρμα του, ιέρειες του φωτός καθε μια με τη σειρά της: χαμηλώνοντας υποτακτικά το λαιμό τους μπροστά στον αρχαίο διαχειριστή του σύμπαντος."Νόννου Διονυσιακά, 5ος αιώνας μ.Χ (ελευθερη μεταφραση υπο του πρωτοτυπου.)
Επι του θέματος, ο Manson επέλεξε τις συγκεκριμένες Ώρες για να επιβεβαιώσει τα πολυάριθμα στοιχεία της αναγέννησης ως θέμα, καθώς η φαινομενική πρόοδος του ηλίου και ο εντοπισμός αυτής απο τους ανθρώπους απο την αρχή της υπαρξής τους, αποτελεί επίσης μια μορφή απεικόνησης του συνεχούς μετασχηματισμού της αναγέννησης, η οποία αναγέννηση ως θέμα παρουσιάζεται συχνά εντός του λεγόμενου "Τρίπτυχου".